PINNER in de kijker28.06.2022

PINNER in de kijker: Thainy

Thainy

Hallo Thainy! Om te beginnen, mag je jezelf kort even voorstellen.

Ik ben Thainy, 29 jaar oud en ik woon in Geraardsbergen. Ik heb twee kindjes en werk halftijds voor PIN. 

 

Mocht je jezelf omschrijven in drie woorden: welke zouden dat zijn? 

Oei… heb ik even tijd om na te denken? (*lacht*) 3 woorden? Vrijheid, empathisch en behulpzaam. 

 

Mooie drie woorden! En sinds wanneer werk je bij PIN?

Nu net één jaar. De tijd gaat snel!

 

En wat is jouw taak precies? 

Ik voer onthaalgesprekken: ik verwelkom elke nieuwkomer die buitenlandse roots heeft en die recent naar Geraardsbergen verhuisde. Ik maak telefonisch een eerste afspraak en hoor of het iemand is die meer hulp nodig heeft. Vervolgens nodig ik de persoon in kwestie uit voor een gesprek in het administratief centrum. Zo leren we elkaar beter kennen, kan ik hem of haar wegwijs maken in Geraardsbergen en de persoon toeleiden naar de juiste dienst. 

 

Hoe komen deze personen bij jou terecht?

De dienst Burgerzaken geeft mij elke maand een lijst van personen die net verhuisd zijn naar Geraardsbergen. Dit betreft enkel personen met een migratieachtergrond. Ze kijken naar de nationaliteit van beide ouders, dus niet enkel naar de eigen nationaliteit. Zo begeleid ik veel mensen met Belgische nationaliteit, maar waarvan één of beide ouders een andere nationaliteit hebben. 

 

Nu over naar jou. Wat doe je buiten PIN? 

Mijn hobby is mijn werk. (*glundert*) Ik werk met vrouwen, meer bepaald zwangere vrouwen. Naast toeleider in diversiteit ben ik ook doula en doe ik aan zwangerschapsbegeleiding. Ik bereid toekomstige mama’s voor op de bevalling en postpartum (cfr. na de bevalling). Dus in feite ben ik heel de tijd bezig met gezinnen. Nieuwe, jonge gezinnen die nog niet goed weten hoe het allemaal werkt. Ik probeer dus ook hier deze personen toe te leiden. Ik doe dit intussen al 5 jaar.

 

"Naast toeleider in diversiteit ben ik ook Doula: ik bereid toekomstige mama’s voor op de bevalling en postpartum."

 

En waarom ben je doula geworden? 

Ik heb dat eigenlijk altijd al interessant gevonden, maar heb vroeger altijd gedacht dat ik dat wou doen omdat ik zelf mama wou zijn. Ik kon het dus verantwoorden, omdat ik nog geen kinderen had. Ik bleef studeren, volgde workshops, … . Maar van zodra ik mijn eerste kindje in mijn armen had, leek het alsof ik geen excuus meer had. Toch bleef de interesse aanwezig. Op dat moment besefte ik dat ik er professioneel in verder wou gaan.

 

Heb je dan een opleiding gevolgd?

Ja, ik heb de opleiding ‘Doula’ gevolgd en heel wat andere vormingen waar je leert om te gaan met baby’s, hoe je een baby draagt in een doek, … . Op dit moment volg ik opleidingen over relaxatieoefeningen voor vrouwen. 

 

Nog andere hobby’s? Of besteed je jouw vrije tijd volledig aan het doula zijn?

Ja inderdaad, mijn hele leven (*lacht*). Maar ik vind dat super, super tof.

 

Waar zie je jezelf staan binnen vijf jaar?

Binnen vijf jaar waarschijnlijk als volledig zelfstandige doula. Dat is echt mijn droom. 

 

ThainyJe combineert dit nu met je werk bij PIN. Lukt dat of is het soms te druk?

Het is heel druk, vooral als ik veel bevallingen moet begeleiden. Gisteren (cfr. 7 juni 2022) had ik een bevalling en in de namiddag was ik echt kapot. Ik heb moeten slapen om rust in te halen. Op dit moment (cfr. 8 juni 2022) sta ik zelfs van wacht. Ik kan dus op elk moment opgeroepen worden om een nieuwe bevalling bij te wonen. Momenteel lukt dat allemaal nog, maar als ik meer wil uitbreiden, gaat het niet meer te combineren zijn met een halftijdse job. Maar PIN is heel flexibel en het is dichtbij huis dus nu valt het wel nog te combineren. 

 

"PIN is heel flexibel en het is dichtbij huis dus nu valt het wel nog te combineren."

 

De vrouwen die je begeleidt, zijn dat vrouwen van in de buurt? Of komen ze van overal? 

Ze komen eigenlijk van overal. Het zijn vooral ook mensen met een migratieachtergrond. Zij willen namelijk iemand die hen begeleidt die hetzelfde meegemaakt (cft. migratie) heeft en weet hoe ze zich voelen. Heel veel Braziliaanse vrouwen, omdat ik zelf ook Braziliaans ben. De meeste wonen ook in Brussel.  

 

Dus eigenlijk ben je binnen je doula werk ook bezig met mensen met een migratieachtergrond.

Klopt helemaal! 

 

Hoe komen ze bij jou terecht?

Ik heb een Facebookpagina, Instagram en een website. Daarnaast heb ik al vaak samengewerkt met verschillende gynaecologen en vroedvrouwen en zij verwijzen mensen door naar mij. 

 

Wat is het verschil tussen de Thainy van nu en de Thainy van een paar jaar geleden?

Ik geloof nog méér in het leven. In het goede van het leven. Ik heb al zoveel slechte dingen meegemaakt en in moeilijke situaties gezeten, maar desondanks blijf ik geloven in het leven en geef ik niet op. Vroeger was ik té empathisch. Trok ik te veel de pijn van anderen naar mij toe. Maar nu kan ik beter afstand nemen. 

 

"Ik geloof nog méér in het leven. In het goede van het leven."

 

Je hebt door je job bij PIN al heel veel mensen ontmoet en verhalen gehoord. Wat kan er volgens jou beter?

In de ideale wereld zou iedereen die naar België migreert een volledig integratietraject moeten volgen, maar daar ook de middelen voor moeten krijgen. Momenteel is het verplicht voor slechts enkele burgers. Binnenkort wordt het betalend, dus dat is opnieuw een extra drempel. Er zijn heel veel mensen die er geen weet van hebben, terwijl het toch wel nodig is. 

 

Hoe heb je dat zelf ervaren?

Bij mij is het al heel lang geleden. Al 18 jaar geleden. Ik was 11 jaar toen ik in België aankwam en ben meteen naar een Nederlandse school gegaan. Maar mijn ouders hebben nooit een integratietraject gevolgd. Dat was toen niet verplicht en we kenden het ook niet. We hebben bijgevolg alles zelf geleerd. Daarom blijf ik werken bij PIN, ook al is het heel druk in mijn leven. Ik vind het supertof om mensen te helpen en dat ze daarvoor niets extra moeten betalen. Dat is mijn grootste motivatie om bij PIN te werken: de flexibiliteit en mensen helpen.

 

"In de ideale wereld zou iedereen die naar België migreert een volledig integratietraject moeten volgen, maar daar ook de middelen voor moeten krijgen. Momenteel is het verplicht voor slechts enkele burgers. Binnenkort wordt het betalend, dus dat is opnieuw een extra drempel. Er zijn heel veel mensen die er geen weet van hebben, terwijl het toch wel nodig is."